Doğayla Karşılaşmalar II

Laf alıp laf üretenlerin elleri
Bi değişik olur "herkes"in elinden.
Parmaklarının formu mükemmeldir mesala
Hiç bi tarafa çekmez bir yanı
Öyle dosdoğru devam eder parmak kökünden ucuna.
Her bir tırnağın dibi zerafetle sarılır etine.
O eller asla yaralanmamış, asla üşümemişlerdir sanki.
Nazik bir kadın eli gibi,
Beyaz sayfaların üzerinde daha da beyaz bir ışık saçarak gezinirler.
Bir kalemin cüretkar mürekkebi bile yormamıştır onları adeta.
Sahibinin tüm dinginliği ve dinleyiciliği okunur yavaş hareketlerinden.
Sanki kafalarından parmak uçlarına uzanan ledler onlar adına mırıldanırlar çok sevdikleri bilgeliklerini.
Tüm bunların sebebi, "herkes"in yapıp, onların söylemesidir.

Doğayla Karşılaşmalar I

Bu güller, bu mandalina, bu erik, nefes alamıyorlar artık. Öylesine sarmış yabani-sömürücü otlar etraflarını. Evet, birilerinin onları yolması gerek. Ama nasıl yaparım? "No harm to any living being!" Onlar da çıkmışlar, yaşamları yeşermiş, bir çeşit sistem ve denge kurmuşlar işte hepsi beraber. Nasıl avuçlar çekerim onları, yoluklarım sıkıca tutundukları topraktan?

Bu bahçenin dokunulmaya ihtiyacı var, ilgilenilmeye, yeniden yeşermeye ve çiçeklenmeye...Koca bir arada kalmışlığa rağmen eyleme geçtim. Daha 3 avuç olmuştu ki, avuçlarımdan çok, çok daha büyük bir dişi ile gözgöze gelip kıs kıs güldük. Bu, tam da ağda yapmak gibiydi!