garip bir gece, yani artık sabah. aslında -tam başı olmasa da- migrenimin tutması ve eve gelip saat 6 buçukta yatmamla başladı. 9 a kadar uyuyup sonra kalktım. açıkçası şu an da sonra ne yaptım tam olarak hatırlamıyorum. bilgisayarın başına geçip bir taraftan da bir şeyler tıkındım sanırım. ağrı dayanılmaz olmaya, midem bulanmaya başlayınca da yatağa geri döndüm. 2 saatten fazla döndüm yatakta uyuyamadım. başım ağrımasa, yatıp da o kadar zaman uyanık kalmam mümkün değil. ama sessiz karanlık yatıp da uyumayınca, hiç sıkılıp yorulmadan konuşabiliyor insan zihni -düşünmek bu galiba-. sonra uyumuşum arka arkaya güzel kabuslarını gördüm huzursuz uykunun. rüyamda uyanıp ışıkları açmaya kombiyi kapatmaya çalıştım, biraz da zor hareket ediyorum falan, ışıkları da yakamayınca dedim ki yaaa yine uyanmamışım. kalk ya uyan diye tepindim rüyamda durduğum yerde ve uyandım. kalkıp ışıkları açıp kombiyi kapadım. resmen baya sallamadım kabusu hiç düşünmeden devam ettim garipti. bunların arasında bir ara migren ilacı aldım. ama ne zaman ne ara şu an hatırlamıyorum. ben hatırlamadığıma göre de hiç bir kimse şu anda bunun hangi sıralamada gerçekleşmiş olduğunu bilmiyor. tekrar uyuyup uyandım. henüz baş ağrım geçmemişti. yine bir kabus sonrasıydı ve yine umurumda değilsiniz diyerek Pavese'(y)e, yalnız kadınlar arasında ya sarıldım. o hikayeye gitmiş olmak hoşuma gitti. çokça sayfa okudum. ama ne kadar zaman bilmiyorum çünkü vakit gece olduğunda ve siz tek başınıza olduğunuzda, zaman kavramından, yani uzay-zaman uzamında bulunan dünyanın yarısından kopmuş -bağımsız derseniz güzel gözükür tabi- oluyorsunuz. ara ara baktığım telefonda değişen numaralar bile zamansal olarak hiç bir şey ifade etmeyi başaramadılar bana. bu saçma şeyi yazdım çünkü saatlerce içimden konuşurken sessizlik beni rahatsız etmedikten sonra, sanırım bir şeyler söylüyor zannetmek istedim kendimi, bir kaç bi şeyi tutmuş olmak, hala söylememiş olduğum.
neyse kafein dopingli migren ilacı sebebinden saat 2 buçuktan beri gayet uyanık ve ayaktayım. karnım acıktı en sonunda uyanık kalmayı kabullenip kahvaltı etmeye karar verdim. kahve ve kek en güzeli, ama onca kafein üzerine kahve içsem ne olur ki derken bir baktım ki internette bu migren ilacına yarı uyuşturucu-uyarıcı muamelesi yapmışlar. belki sizin bağımlılık geçmişinize göre bağımlılık yaratabilirmiş. redbull dan ucuz, kahveden daha iyiymiş mide için. ben de neden böyle hoşuma gitti diyordum zaten...
düşündüklerim mi? yazdıkça kaybettim sanki onları, dur bi bakalım, belki çıkar.
No comments:
Post a Comment